Pod względem zawartości merytorycznej jest to wielce interesujące studium. Staranna jest argumentacja, która odpowiada na odważnie stawiane pytania poznawcze. Język jest dość hermetyczny, nazbyt jest metaforyczny, aczkolwiek jednocześnie trafnie odbijający istotę prezentowanych zagadnień. (...) Proponowana analiza ma charakter psychospołeczny. Jest to zabieg przekonywujący, jako że ujawnia jaką rolę odgrywa człowiek w rzeczywistości instytucjonalnej, jaka jest siła jednostki wobec tradycyjnego zinstytucjonalizowania państwowego. (...)
Biorąc pod uwagę aktualność i nośność zaprezentowanego problemu, zawartość merytoryczną, uporządkowanie deskryptywne, eksplanacyjne i predyktywne, formalną stronę zaprezentowanego wykładu, wyrażam opinię, że studium dra Janusza Golinowskiego zasługuje na opublikowanie w formie książkowej.

prof. dr hab. Andrzej Chodubski

Trzeba mocno podkreślić, że Autor analizuje świat instytucji z perspektywy systemowej, co ma swoje konsekwencje merytoryczne i interpretatorskie. Analiza ma charakter interdyscyplinarny, sięgający po teorie, meotodologie, pojęcia, terminy mieszczące się w naukach społecznych, humanistycznych i ekonomicznych. (...) Praca Janusza Golinowskiego ma formę eseju. Została napisana trudnym, by nie powiedzieć elitarnym językiem. Oferuje Czytelnikowi masę teorii, pojęć, terminów przynależnych głównie naukom społecznym i humanistycznym, a także wiedzy z zakresu teorii zarządzania. Taka sytuacja może zakłócić swobodną percepcję dzieła. Trzeba bowiem dobrze "siedzieć" w tych teoriach, koncepcjach, orientacjach, punktach widzenia, aby tę pracę zrozumieć. (...)
Ponadto sądzę, że jest to książka napisana z pasją poznawczą łamiącą katedralne, akademickie schematy myślenia. Dlatego nie może być nudna. Przy czym jej oryginalność i nowość w spojrzeniu na instytucje sprowokuje obrońców starego stereotypu i konwencji do zabrania głosu.

prof. dr hab. Waldemar Nowak