Praca Elżbiety Chojnowskiej "Kultywowanie i upowszechnianie dziedzictwa kulturowego wśród mieszkańców miast ziemi łomżyńskiej w okresie Drugiej Rzeczypospolitej" stanowi interesujące studium sytuujące się na przecięciu socjologii, historii i pedagogiki, których punktem stycznym jest «mała Ojczyzna». Autorka nakreśliła portret ziemi łomżyńskiej i społeczności jej miast sprzed kilkudziesięciu lat, który pamiętać może już tak niewielu. Portret ten ukazuje przede wszystkim wychowawczy wymiar poznania i kultywowania dziedzictwa kulturowego. Najistotniejszą w tym procesie rolę odgrywały grupy wspólnotowe (rodzina, Kościół) oraz podstawowe instytucje socjalizacyjne tamtych czasów – szkolnictwo, armia czy organizacje młodzieżowe, których działalność Autorka poddała wnikliwej analizie. Odchodzące od imperatywu globalizacji, nurt prac społeczno-historycznych o tematyce regionalnej i lokalnej stanowi nie tylko miłą odmianę, nie tylko powrót do tradycji pisarstwa humanistycznego. Nie popadając bynajmniej w ekstremum glokalizacji, daje przede wszystkim ożywczy impuls dla rozumienia tego, jak wiele współcześni zawdzięczają pokoleniom wcześniejszym…

Z recenzji prof. dr. hab. Wojciecha Jakubowskiego