W praktyce politycznej III RP nie ma większego znaczenia, jaka formacja polityczna komponuje system rządów, czy składająca się na sejmową lewicę, prawicę, czy utożsamiająca się z centrum. Nieprzerwanie powraca pytanie, czy z tytułu pełnienia najbardziej eksponowanych stanowisk państwowych wynika jakakolwiek realna odpowiedzialność, czy też władza polityczna to zasadniczo splendor, pieniądze i sposobność zaspokajania ludzkiej pychy? Jak uczestnicy wydarzeń politycznych odnajdują się w świetle pytania o odpowiedzialność konstytucyjną? Jakie zachowania znajdują następstwo w postaci próby napiętnowania i wykluczenia decydenta z funkcjonowania w obiegu politycznym? Jaką argumentacją posługują się adherenci uruchomienia postępowania przed Trybunałem Stanu, a po jakie narzędzia perswazji sięgają objęci wnioskami i ich stronnicy? Pytań jest oczywiście znacznie więcej. Daje się je sprowadzić do zagadnienia praktycznych wymiarów odpowiedzialności konstytucyjnej w III RP. O tym traktuje niniejsza publikacja.