Książka, którą Czytelnik trzyma w ręku, nie jest biografią. To wybór dokumentów przedstawiających dzieje Warszawy w latach 1889—1939 – poprzez życie i działalność mojego pradziadka, Piotra Drzewieckiego. Z relacji prasowych, dokumentów i artykułów wyłania się postać niezwykle utalentowanego organizatora, pełnego inicjatywy propagatora nowych kierunków technicznych, inicjatora idei naukowej organizacji pracy, a w najcięższych dniach stolicy, w czasie okupacji niemieckiej oddanego i odważnego prezydenta Warszawy. Piotr Drzewiecki, działając w Komitecie Obywatelskim przekształconym w Radę Miejską, stworzył podstawy organizacyjne i prawne samorządu miejskiego. Wydawałoby się, że suche teksty archiwalne nie mogą oddać cech charakteru człowieka. Tymczasem zagłębiając się w ich treść, poznajemy osobę o niezwykle szlachetnej, łagodnej i pogodnej naturze, sprawiedliwego i wyrozumiałego pracodawcę, wielkiego filantropa. Mógłby być wzorem do naśladowania dla każdego.

Elżbieta Wodzyńska