Media masowe stanowią we współczesnej Polsce siłę trudną do przecenienia. Czwarta władza (a w opinii niektórych obserwatorów polskiej sceny politycznej - nawet pierwsza) wydaje się być szczególnie predestynowana do tego celu. Nieco inna jest w sposób oczywisty pozycja środków przekazu w Rosji, gdzie nadal państwo jest głównym ich dysponentem, co jednak ujmuje wiarygodności działaniom instytucji medialnych. Niemniej, to środki przekazu obu państw powinny przejąć na swe barki ciężar poprawy klimatu w polsko-rosyjskich (czy też rosyjsko-polskich) relacjach. Misja ta mieści się bowiem dobrze w funkcjach: informacyjnej, edukacyjnej i objaśniającej, tak charakterystycznych dla środków masowego przekazu, a zaufanie jakim jednak i Polacy, i Rosjanie darzą instytucje medialne, stwarza dobrą po temu podstawę. Dlatego też, mimo nadal istotnych różnic, jeśli chodzi o pozycję mediów w systemach społeczno-politycznych Polski i Rosji, należy aktywnie zabiegać o ich włączenie się w proces normalizacji stosunków wzajemnych.

We współpracy z Instytutem Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego.