Artykuły zebrane w tomie ilustrują na wybranych przykładach, jak kształtujący się po 1945 r. aparat represji nowego państwa i ustroju w Polsce służył władzy i jej ideologii, której ważnym celem było zbudowanie nowego społeczeństwa. W tymże społeczeństwie inteligencja nie miała już "podążać za rydwanem kapitału i obsługiwać interesów klas posiadających", ale służyć ludowi. Ta formuła została dopracowana, czy raczej przejęta ze Wschodu na początku lat 50., gdy Polska została poddana bezwzględnej stalinizacji, ale wyłaniała się wcześniej, już w latach 1945-1948, gdy w ofensywnej propagandzie i publicystyce marksistowskiej, i nie tylko, poddano zasadniczej krytyce polską kulturę i historię.

We współpracy z Instytutem Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego.