Przedstawiana monografia stawia sobie za zadanie dokonanie analizy głównych wątków stosunków między Warszawą a Paryżem w latach 1970-1980. Cezura początkowa wynika przede wszystkim z przekonania (które staramy się dogłębnie udokumentować), iż to właśnie od 1970 r., a zwłaszcza po zmianie ekipy władzy w Polsce, rozpoczął się proces kształtowania nowej wizji roli Francji w polityce władz PRL. To otwarcie władz Polski na kontakty z partnerami francuskimi spotkało się z przychylnym przyjęciem nad Sekwaną, choć motywy obu stron były różne. Efektem tego procesu stała się pierwsza wizyta Edwarda Gierka we Francji w październiku 1972 r. Od tego momentu spotkania na najwyższym szczeblu były o wiele częstsze niż wcześniej, powstały nowe organizacyjne struktury współpracy.